Powstaje pytanie, czy w każdej sytuacji lekarz, klinika, szpitalczy domy opieki są odpowiedzialne za swoje błędy i co należy udowodnić w sądzie, aby taka odpowiedzialność istniała w świetle prawa, a nie tylko na płaszczyźnie moralnej.
Po pierwsze, sama forma postępowania sądowego o błąd w sztuce lekarskiej jest nieco odmienna i samo wniesienie pozwu wymaga tzw. „affidavit” czyli oświadczenie pod przysięgą, że sprawa została oceniona przez eksperta, i że istnieją podstawy do wniesienia takiegoż pozwu do sądu. Pominięcie takiego oświadczenia przez stronę wnoszącą pozew do sądu, może spowodować, że sąd taki pozew oddali i nasza sprawa przepadnie.
Po drugie, w sprawach o błąd w sztuce lekarskiej, osoba poszkodowana musi udowodnić, że lekarz złamał „standard opieki medycznej” ("standard of care"), i że lekarz, którego oskarżamy o popełnienie błędu, nie dostosował leczenia do takiego właśnie standardu. Najczęściej wymagane jest w takiej sytuacji zeznanie eksperta i nie wystarczy tutaj opinia ławy przysięgłych lub nawet sądu. Powód jest prosty, ława przysięgłych czy sąd nie mają najczęściej na tyle fachowej wiedzy, aby określić, jaki jest właściwy standard leczenia. Oczywiście, są przypadki gdzie błąd lekarza, szpitala lub domu opieki jest ewidentnyi nie wymaga fachowej wiedzy, np. w przypadku gdy lekarz usunie zdrową nerkę zamiast chorej. Innym sposobem, aby udowodnić, że leczenie nie odpowiadało odpowiedniemu standardowi, i że dlatego został popełniony błąd w sztuce lekarskiej, są fachowe publikacje w danej dziedzinie medycyny.
Zachodzi pytanie, czy standard opieki medycznej, powinien być taki sam w dużym mieście, jak np. Chicago, jak i w małej miejscowości odległej od większych skupisk ludności i gdzie dostęp do fachowej opieki medycznej może być ograniczony. Generalnie rzecz ujmując, w Illinois standard opieki medycznej jest taki sam w całym Stanie, jakkolwiek, lekarz może bronić się, że nie złamał on standardu opieki medycznej, który występuje w jego lokalnym środowisku medycznym lub że dane urządzenie medyczne nie było dostępne. Również, nie wystarczy, aby ekspert, inny lekarz, stwierdził, że on czy ona inaczej leczyliby pacjenta lub inaczej wykonaliby daną procedurę.
Ekspert, czyli inny lekarz, najczęściej przeglądnie raporty medyczne osoby poszkodowanej, stenogramy przesłuchania lekarza oskarżonego o błąd i opierając się na nich i na swojej wiedzy i doświadczeniu i na fachowej literaturze, wyda opinię co do złamana standardu opieki medycznej.
Lekarz może być odpowiedzialny nie tylko za coś, co nazwalibyśmy niewłaściwym leczeniem, ale też za np. niewystarczające testy diagnostyczne,niewłaściwą czy spóźnioną diagnozę jak na przykład całkowity brak lub niewłaściwa diagnoza złamania, czy spóźniona diagnoza nowotworu, czy też wylewu krwi do mózgu, co zmniejsza szansę pacjenta na przeżycie czy wyleczenie.
Ciekawostką jest, że nie można skarżyć lekarza, jeżeli nie jest się jego pacjentem. Na przykład, pielęgniarka w szpitalu nie może skarżyć lekarza o to, że zaraziła się jakąś poważną chorobą od pacjenta dlatego, że lekarz nie zdiagnozował i nie leczył tegoż pacjenta w prawidłowy sposób.
Nie tylko lekarz wykonujący daną procedurę, ale również szpital może być oskarżony o błąd w sztuce lekarskiej, ponieważ szpital powinien być świadomy, jakiego rodzaju i jakiej jakości usługi są wykonywane w murach szpitalnych. Ponadto szpital ma obowiązek, poprzez pielęgniarki, aby sprawdzać stan pacjentów i poważne zmiany raportować do lekarzy, którzy się tymi pacjentami opiekują.
Jeżeli chodzi o udowodnienie związku przyczynowego, to osoba wnosząca oskarżenie musi udowodnić, że postępowanie lekarza czy też innego przedstawiciela służby zdrowia, spowodowało szkodę u pacjenta. Nie jest wymagana absolutna pewność w tym zakresie i wystarczy udowodnić, że działanie czy też zaniechanie lekarza jest bardziej prawdopodobną przyczyną obrażeń niż inne przyczyny.
Błędy w sztuce lekarskiej mogą mieć związek nie tylko z leczeniem i diagnozą chorób, ale również np. z urodzeniem dziecka, przepisywaniem lekarstw, nie uzyskaniem zgody na leczenie, czy opieką pooperacyjną.
W Illinois nie ma obowiązku, aby lekarze mieli ubezpieczenia na wypadek błędu w sztuce lekarskiej, ale jeżeli go nie mają, to muszą mieć odpowiednią wywieszkę w swoim gabinecie.
Generalnie rzecz ujmując, sprawy o błąd w sztuce lekarskiej przedawniają się po dwóch latach od daty kiedy pacjent wiedział lub powinien był wiedzieć, że błąd wystąpił. Jakkolwiek nie można zwykle wnieść pozwu po upływie 4 lat od wystąpienia błędu. Przedawnienie jest dłuższe dla osób nieletnich.
Błędy w sztuce lekarskiej mogą mieć bardzo poważne skutki do osoby bezpośrednio dotkniętej takim błędem jak i dla całej jego/jej rodziny. Jeżeli mają Państwo mają podejrzenia, że są Państwo ofiarą błędu w sztuce lekarskiej, prosimy o telefon do naszego biura.
